It all starts with the need, urging you to purge it out of your system.
An image out of nowhere.
It starts with the flame that translates into brushes, scratches, gestures.
Either gentle or brutal.
It starts with a alternate perspective. A phrase that gets stuck inside your brain. A hum. A tear.
It starts with this. After that, it has a life of its own. No telling where it might take you.
Anywhere is good.
Just like old times.
2 comments:
O xρόνος αλλάζει (όπως είπε και ο συνάδελφος αρκάς στο προηγούμενο ποστ), εμείς μένουμε.
Θα έχουμε μια τέλεια χρονιά, χωρίς αμφιβολίες και δεύτερες σκέψεις, χωρίς έγνοια για τα σταυροδρόμια που περάσαμε. Τα περάσαμε με αποφασιστικότητα, ζούμε τις συνέπειες των επιλογων μας, και έχουμε αναλάβει την ευθύνη της όποιας ευτυχίας τους.
Είμαστε τέλεια. θα έχουμε μια σούπερ-χρονιά. "Θα", όχι "να".
Νά!
(θερμές ευχές-γιού νόου χού!)
ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΆ additional!
Καλή χρονιά Πιπέρη μου!!
Οι όποιοι απρόβλεπτοι προβληματισμοί είναι εκεί, για έναν και μόνον λόγο: να επιβεβαιώνουν ότι ο δρόμος μας είναι ours alone, and ours to walk!
Αυτά όλα, εξ΄άλλου, είναι αυτά που μας κάνουν αυτούς που είμαστε.
Θέλω λοιπόν να σου αφιερώσω την επόμενη ανάρτηση, με πολλά αγάπη!
ΘΑ είναι μια ΚΑΛΗ χρονιά!
Post a Comment