So many things I want to write about..
but when I try to put them down, the words are coming out all wrong, scrambled, twisted and meaningless, thought they had manifested themselves in my head fairly clearly just a minute ago.
Either the language has grown tired of me, or I'm turning into such a disoriented and confused fool.
I wish there was a way to save the thoughts I'm having while swimming, walking, sleeping. I wish there was some kind of tool, a save button. It would have made this task that much easier.
Then again, where would be the fun in that?...
7 comments:
εγώ θα το ονόμαζα "άνδρα μοι ένεπε, μούσα...."
ή
"η αγωνία του λευκού καμβά"
είδες που αγωνία της έμπνευσης είναι έμπνευση κι΄ αυτή;
μα γιατί γράφεις μόνο στην αγγλική;
σου προτείνω να ποστάρεις κάθε φορά το κείμενο και στα ελληνικά.
ο e-φιλος σου
δρ απαράδεΧτος
καλημέρα Δόκτωρ φίλε μου... χαίρομαι πολύ κάθε φορά που βλέπω δικό σου σχόλιο.
γράφω σε ό,τι μου έρχεται! Το γιατί μου έρχεται συνήθως στην αγγλική δεν το γνωρίζω, για κάποιον λόγο από παιδί οι τρέλλες μου βγαίνουν έτσι. Ίσως να φταίει η ροκιά, οι dire straits, οι rainbow, οι maiden. πολύς κόσμος μου έχει παραπονεθεί (και κόσμος που εκτιμώ) but I can't help it!...
εξ' άλλου η Αγγλική τι είναι; η παραστρατημένη κόρη της Ελληνικής! Να δεις όμως που θα παίξει και ελληνική ανάρτηση σίγουρα....!
Καλημέρα!
οκ λοιπόν,
σε απειλώ πως το επόμενο ποστ σου που θα μου αρέσει, θα το μεταφράσω στα σχόλια
...έτσι για να μάθεις
...και έτσι επειδή έχω συμπαθήσει τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω απ΄το πληκτρολόγιο...
χμμμ... θα πρέπει να φροντίσω οι επόμενες αναρτήσεις μου να είναι μακροσκελείς λοιπόν!
Ευχαριστώ Δόκτωρ! and by the way... the feelings are mutual.
Χαλόου δέαρ.
Χάου αρ ζιου; (το "ζ" προκύπτει από κρητικό που προσπαθεί να μιλήσει τα εγγλέζικα!!!)
Αϊ θίνκ δατ δε λάνγκουατζ ίζ ρίαλι βέεεεεεερυ ιμ-πόρταντ. Ντόκτορ ιζ ράϊτ.
Φράνκ ΛόΥντ ράϊτ...
¨Κίσσες ον δε φόρχεαντ φορ γκούντ ιλλουνισέϊσιον...
Πέππερ δέαρ! Γουέλκαμ! Αϊ αμ βερυ βερυ (πώς το λέτε εσείς εδώ, γιατί δεν θυμάμαι πώς το λέμε εμείς εκεί-Βασιλειάδου) μόλις γύρισα από θάλασσα, οπότε σε εξαιρετική φόρμα... έχετε δίκιο, και εσύ και ο Δόκτωρ, φυσικά! όμως... η γλώσσα είναι ένας κώδικας εκφράσεως, όπως και η φωτογραφία, και το σκίτσο κλπ... τουλάχιστον έτσι το βλέπω. γουατ αϊ αμ τραϊνγκ το σεϊ ιζ... αφού έτσι μου κατεβαίνουν, τι να κάμω;; Συμπαθάτε με..
Κιζεζ ραϊτ μπακ ατ για...
Se symbathame ore...
Se symbathame...
Mporoume na kanoume ki allios?
!!!!!
keep on.
Post a Comment