Παλιές Αμαρτίες: Να γίνει το νερό φωτιά

Ώρα μία παρά τέταρτο
μόνη στο δωμάτιο με τον Μπάμπη να μου τραγουδά

να γίνει το νερό φωτιά

Ανάβω ένα τσιγάρο
Τραβάω μια τζούρα.

κι εγώ σκυμένος μ’ άλλη

Σκέψεις που στροβιλίζονται στον νου μου...
Χειμώνες που πέρασαν
Καλοκαίρια που θα έρθουν
Άνθρωποι που είναι γύρω μου
Άνθρωποι που φύγαν
Εσύ.

φεγγάρι νύχτα μοναξιά

Βαρέθηκα πια να σκέφτομαι.
Κουράστηκα.

Mία παρά δέκα.
Άνθρωποι που μου λείπουν
Εσύ.

άραγε θά’ρθεις πάλι...

(25-03-1998, με αφορμή το τραγούδι «να γίνει το νερό φωτιά», Πυξ-Λαξ)